Στον αρχαίο κόσμο, οι τελετές με το κάψιμο του λιβανιού (που αναφέρονται σε πολλές περιγραφές) και η χρήση των αρωματικών αλοιφών και ελαίων ήταν ανδρική υπόθεση.
Διάσημοι ηγέτες, όπως ο Μ. Αλεξανδρος και ο Ιούλιος Καίσαρας, στις εκστρατείες τους μύριζαν όμορφα. Κατά τη διάρκεια της εποχές των μεγάλων Γάλων βασιλιαδων, από τον Λουδοβίκο ΧIV μέχρι τον Ναπολέων, οι τζεντελεμαν φορούσαν αρώματα, ανάλογα φυσικά με την αρωματική μόδα της εποχής, η οποία κυμαινόταν από αρωματικά μοσχόδη αρώματα έως και την κλασσική λεβάντα.
Οι Γάλλοι ευγενείς, έκαναν βόλτες στους κήπους το 17 αιώνα, με τα αρωματικά τους πομαντέρ και τα αρωματικά κουτάκια γεμάτα αρώματα. Στη συνέχεια, τον επόμενο αιώνα, οι Άγγλοι ευγενείς μύριζαν γαρίφαλο, το οποίο ήταν βουτυγμένο σε ζωικά αρώματα και ως εκ τούτου εβγαζε μια αποπνικτική μυρωδιά. Ο σεμνότυροφς δέκατος ένατος αιώνας ηταν υπέυθυνος για τη προώθηση της εικόνας ενός αρωματισμένου άνδρα ως θηλυπρεπη, σε αντίθεση με το φυσικό και αληθινό άνδρα που δεν φορουσε άρωμα. Οι λόρδοι, και οι αφέντες κάλυπταν τους εαυτούς τους κυρίως με μια πολύ μικρή δόση κομψής λεβάντας. Ο ναπολέων Βοναπάρτης, ο οποίος έριχνε πάνω του την αγαπημένη του κολόνια με ένα κύπελο, αποτελούσε ξεπερασμένο μοντέλο. Έτσι, από τότε μόνο ένα άρωμα ήταν αποδεκτό: ο αληθινός άνδρας μύριζε μόνο το άρωμα του πραγματικού ιδρώτα. Στη καλύτερη περίπτωση είχε μια σταγόνα άρωμα στο μαντήλι του.
Μόνο στις αρχές του 20 αιώνα οι άνδρες ξαναανακάλυψαν τα αρώματα. Οι μεγάλοι σχεδιαστές μόδας οι οποίοι λάνσαραν τα αρώματα των γυναικών, έψαχναν πως να αυξήσουν την πελατειακή τους βάση, καθορίζοντας τους άνδρες ως πιθανούς πελάτες για τις δημιουργίες τους στη μόδα και στα αρώματα.
Επιπλέον τα αρώματα που υπήρχαν στιην αγορά, δοκιμάζονταν μόνο ανιχνευτικά, καθώς στη δεκαετία του 1940 η επίσκεψη σε ένα αρωματοπωλείο ήταν ακόμη γυναικείο θέμα. Μόνο τα ελαφριά αρωματικά νερά, όπως η κλασσική κολόνια ήταν δημοφιλής, την οποία την αγόραζαν οι γυναίκες από τα αρωματοπωλεία για τους άνδρες τους.
Τα after shave άρχισαν να μπαίνουν στην Ευρώπη μετά το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, με τους Αμερικανούς στρατιώτες να ανοιγουν το δρόμο. Οι βεταράνοι του πολέμου φορούσαν after shave, εντυπωσιάζοντας τις νεαρές γυναίκες με το άρωμα του Old Spice – μία Αμερικανική μάρκα που έκανε πάταγο στην Ευρώπη εκείνη την εποχή, καθώς και επίσης τα επόμενα χρόνια. Φυσικά και οι Ευρωπαίοι ήθελα να μυρίζουν εξίσου ελκυστικά και έτσι μιμήθηκαν τους Αμερικάνους. Αυτό είχε μεγάλο αντικτυπο στο μέλλον των ανδρικών αρωμάτων. Το νερό λεβάντας, το οποίο εχει αποδειχθεί ότι είναι αιώνιο στο κοσμο των αρωμάτων για αιώνες, ξαφνικά θεωρουνταν παλιομοδίτικο. Ο κομψός άνδρας παγκοσμίως αναγνώριζε τα σημάδια της εποχής και άρχισε να φορά γαλλικά αρώματα όπως Sauvage, Dior.
Οταν ο Yves Saint Laurent ξεκίνησε την διαφήμιση το 1970 αρχισε να ανοιγει ο κόσμος των ανδρικών αρωμάτων. Απο τοτε το άρωμα έγινε προσιτό όχι μονο στους ευγενείς αλλά κ στο καθημερινό άνδρα. Ετσι η κάθε εταιρεία έχει πλέον εξαιρετική γκάμα αρωματων για όλα τα γούστα. Οι έξυπνες διαφημιστικές καμπάνες τονίζουν τη νεανική και αθλητική εικόνα που δε μπορεί να αγοραστεί με χρήματα.
